Maalesef hepimizin diş problemi oluyor(dur). Benim de epeyce fazla sayılır. Vee dişçiden korkmayan olduğunu da düşünemiyorum. Ben korkarım, hem de çok. Onu söyleyeyim. Bu aralar, ufak tefek problemleri olan bir kaç diş var. Henüz ağrısı sızısı yok ama şimdiden çaresine bakılmazsa, yakın gelecekte ya hiç kullanılamaz duruma geleceklerini ya da ciddi problemler çıkaracaklarını biliyorum. Onun için dedim ki, "korkunun ecele faydası yok, ben gideyim."
Bugüne randevulaşmıştık Mustafa'yla. Mustafa (Çam), Mumcular'da diş hekimi arkadaşım. Mustafa ile tanışıklığımız dokuz seneye yaklaşıyor. Kazadan sonraki dönemde yani. Yine bir diş problemi vesilesiyle olmuştu bu tanışma. Ama ortak arkadaşlarımız da varmış. O sebeple midir, nedendir bilmem, sanki çok eskilerden tanışıyormuşuz da kırk yıllık dostummuş gibi geliyor bana...
Bugün çok yağmurlu bir hava vardı. Ben yağmuru da, yağmurda bir yerlere gitmeyi de çok severim. Ama bir yandan da korkuyordum. Neyse, vardık işte... Hoş beş ve merhabalaşmadan sonra koltuğa geçtim. Koltuk sohbet için çok rahat aslında, ama sohbet de nereye kadar. Geldik diş mevzuuna; asıl gidiş sebebim olan dişin filmine bakınca biraz daha beklesin dedi. Ama bu bekleme de yine kontrol altında olacak. Bir başka dişin dolgusunu yaptık. Hiç de korktuğum gibi değildi, teşekkürler Mustafa. Daha büyük problemlisini de haftaya bıraktık. Böylece bugün de iyi bir alıştırma olmuş oldu benim için :)
.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder