İşte, şarabın muhteşem rengini veren kabuk. Bu haliyle bile çok güzel. Bir çiçek gibi. Ve tam da kabuklarla beraber ilk fermentayonların olduğu bugünlerde, renklerini, tanenlerini, tadlarını şıraya verip, gübre olarak tekrar bağa geri dönüyorlar.
Tanenin etli kısmının da böyle güzel bir dokusu var. Ve rengi de böyledir, yukarıda görüldüğü üzere. Tanenin bu etli kısmından çıkan su da çok soluk pembeye yakın bir renktedir. Kabukla beraber bekletildiğinde (ilk fermentasyonda) kabuktaki renk şıraya geçer ve kırmızı şarap olur. Daha işlemlerin en başında şıra alınır ve kabuk teması yaptırılmazsa, kırmızı üzümden beyaz şarap yapılabilir. Ki, örnekleri de vardır zaten. Bu şarapların rengi tam olarak beyaz üzümlerden yapılanların rengi gibi olmasa da, en azından yapım tekniği beyazlar gibidir.
Yukarıda da bir üzüm tanesinin giyinik ve çıplak hali görünüyor :) Tabi, üzümlerin sıkım işlemi taneler tek tek soyulup yapılmıyor. Kabuğuyla beraber preslenerek şıra elde ediliyor. Ve bu esnada çok az da olsa bir renk şıraya zaten geçiyor. Çok az rengin geçtiği şıralardan "blush şaraplar" yapılırken, üzümün çeşidine bağlı olarak, kimi zaman hiç, kimi zaman bir kaç saatlik kabuk teması sağlanarak elde edilen açık pembeden açık kırmızıya kadar renkli şıralardan da "rose şaraplar" yapılıyor.
Çeşitlere göre değişebilmekle birlikte, genel olarak şaraplık üzümlerin kabukları, sofralık üzümlerin kabuklarına nispeten daha kalındırlar.
